To samo - czyli rzeczywista a nie formalna użyteczność - dotyczy pozostałego wyposażenia indywidualnego i zbiorowego pracowników. Powszechnie znana klauzula wymagająca prawidłowego stanu urządzeń technicznych nabiera przy pracach wysokościowych szczególnego znaczenia. Syntetyczne ujęcie tego problemu w odniesieniu do całości sprzętu roboczego, tak w aspekcie obowiązującego prawa krajowego [2], jak i jego korelacji z prawem unijnym, a szczególnie dyrektywy ramowej 89/391/EWG o wprowadzeniu środków w celu zwiększenia bezpieczeństwa i poprawy zdrowia pracowników i dyrektyw szczegółowych, np.: 89/655/EWG (w sprawie minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia przy użytkowaniu przez pracowników maszyn i innych urządzeń technicznych), 95/63/WE (odnośnie minimalnych wymagań bezpieczeństwa przy użytkowaniu maszyn mobilnych oraz maszyn do podnoszenia ładunków i ludzi), 2001/45/WE
Sumaryczny wniosek wynikający z całości opisów przedstawiających wymagania stawiane sprzętom sprowadza się do tego, że urządzenia techniczne nie powinny wprowadzać niebezpieczeństw powiększających zbiór zagrożeń wynikających z charakteru samej pracy. I tak, zgodnie z rozporządzeniem ministra gospodarki z dnia 21 października 2008 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla maszyn (Dz.U. 2008 nr 199, poz. 1228) w urządzeniach przeznaczonych do podnoszenia lub przenoszenia pracowników muszą być rozwiązania zabezpieczające kosz przed spadnięciem, chroniące pracowników przed wypadnięciem, zgnieceniem, uwięzieniem lub uderzeniem, szczególnie w wyniku przypadkowego kontaktu z przedmiotami. Ponadto, rozwiązania konstrukcyjne winny zapewniać bezpieczeństwo pracownikom uwięzionym wewnątrz koszy i umożliwiać niezwłoczne ich uwolnienie w przypadku wystąpienia niebezpiecznych sytuacji. Jeśli z różnych względów niemożliwe jest spełnienie choćby jednego z powyższych warunków, prawodawca żąda instalacji lin nośnych o zwiększonym udźwigu z codziennym sprawdzaniem ich jakości.
Komentarze (0)