- Czystość powierzchni oczyszczanych strumieniowo-ściernie
Oceny zanieczyszczeń muszą następować zależnie od rodzaju zanieczyszczenia, ich ilości, grubości warstwy zanieczyszczeń i ich kruchości. Typowymi przykładami są zanieczyszczenia powierzchni nadmiarem oleju, smarami, kurzem, wodą i materiałami organicznymi oraz nieorganicznymi. Zanieczyszczeniami zewnętrznymi są takie materiały, jak: ziemia lub gruz, które pojawiają się na podłożu ze względu na otaczające środowisko lub częściowe procesy wykończeniowe. Przykładami źródeł zanieczyszczeń ludzkich są odciski palców, dym papierosowy, resztki napojów i śluzu, a innymi niż ludzkie zanieczyszczeniami środowiska są oleje, smary robocze i smary silikonowe oraz pasty zapobiegające przywieraniu odprysków spawalniczych.
Minford wykazał efekt oddziaływania emulsji smarów na aluminium 2036 T4 . Wytrzymałość połączenia na zakładkę obszarów na ścinanie zaczęła spadać przy ilości oleju 0,82 mg/cm2 a przy 0,95 mg/cm2 oleju, siła rozerwania zmniejszyła się z 10 do 6 MPa.
Zanieczyszczenia obniżają energię powierzchniową, która jest celowo podwyższana przez chropowatość powierzchni, a ta decyduje o wytrzymałości adhezyjnej podłoża.
- Wpływ stopnia przygotowania powierzchni
Stopień przygotowania powierzchni charakteryzuje intensywność czyszczenia podłoża i można uznać, że zmiany stopnia przygotowania powierzchni mogą być związane ze zmianami parametrów profilu chropowatości. Chropowatość (wysokość profilu) bardzo nieznacznie zwiększa się, jeśli przygotowanie powierzchni poprawia jego stopień. Wartości chropowatości były najwyższe dla Sa 2, a najniższe dla Sa 3, jeśli zostały zastosowane śruty okrągłe lub ostrokrawędziowe, ale trendy były nieistotne statystycznie. Ilość szczytów profilu (liczba szczytów na jednostkę długości) była niezależna od stopnia przygotowania powierzchni.
Istnieje też wpływ chropowatości pierwotnej na szorstkość po śrutowaniu, np. jeśli obrabiano stal nierdzewną. Przy czyszczeniu miękkiej stali nierdzewnej nie występują takie efekty.
Jednym z celów polepszania chropowatości jest "powiększenie powierzchni podłoża, umożliwiające klejenie albo przyczepność powłok ochronnych lub dekoracyjnych do podłoża". Początkowa chropowatość podłoża może być określona jako gładka lub chropowata. Strefa obróbki jest trudniejsza do przewidzenia przy szorstkiej powierzchni, przy której występuje odbijanie się ziaren od podłoża, a jednorodność uzyskanej chropowatości powierzchni będzie trudniejsza do uzyskania.
Komentarze (0)