Nawet w sytuacji, gdy praca jest prowadzona z najwyższą starannością, nie do uniknięcia są odchyłki odcienia koloru i uzyskanego efektu podczas aplikacji z wykorzystaniem różnych partii produkcyjnych farb proszkowych. Widoczna tolerancja odchyłek wyglądu powłok metalicznych dla aplikacji poszczególnych partii produkcyjnych jest większa niż dla farb niezawierających tego typu pigmentacji. Ten fakt jest technologicznie uzasadniony i nie jest związany z przyczynami stojącymi po stronie procesu produkcyjnego prowadzonego w malarni. Dla metalicznych powłok proszkowych nie jest dopuszczalne dokonywanie oceny różnic wyglądu w oparciu o normy stosowane w przemyśle samochodowym, jak również inne normy lub techniczne biuletyny, jeśli nie były one w tym celu uprzednio uzgodnione.
Dla uzyskania jednorodnego wyglądu powłoki operator malarni powinien określić stałą proporcję proszku świeżego do odzyskowego, po czym powinien utrzymywać ją przez cały okres wykonywania zlecenia. Ilość proszku świeżego w mieszaninie nie powinna być mniejsza niż 70% i zabronione jest prowadzenie napylania z wykorzystaniem jedynie proszku odzyskowego. Nie wszystkie metaliczne farby proszkowe mają porównywalne własności podczas przechodzenia przez systemy odzysku. Dlatego też, w każdym przypadku ustalenie właściwych proporcji proszków świeżego i odzyskowego powinno być poprzedzone wykonaniem próbek wymalowań określających dolną i górną granicę tolerancji uzyskanego odcienia i efektu wizualnego. Stała kontrola jakości uzyskiwanej powłoki jest konieczna podczas całego procesu malowania.
Komentarze (0)