Najważniejsze wymagania jakie dotyczą kart charakterystyki:
- Karta charakterystyki ma umożliwiać użytkownikom danej substancji/mieszaniny prawidłową kontrolę środowiska pracy, zdrowia pracowników oraz zapewniać maksymalne bezpieczeństwo w miejscu pracy.
- Karta charakterystyki musi zawierać informacje o wszystkich możliwych zagrożeniach stwarzanych przez substancje lub mieszaninę oraz dawać wskazówki dotyczące bezpiecznego magazynowania, postępowania oraz metod usuwania.
- Wymagane jest, aby karta charakterystyki była napisana w sposób jasny i zwięzły, zawierała datę sporządzenia oraz aktualizacji (gdy nastąpiła aktualizacja). Każda jej strona powinna być ponumerowana w ten sposób, aby czytający znał objętość karty charakterystyki (np. strona 1 z …) lub przynajmniej wiedział, czy po danej stronie następuje kolejna.
Ponadto, w nowym rozporządzeniu uwzględniono przepisy przejściowe opublikowane w rozporządzeniu CLP wprowadzające okresy przejściowe, na podstawie których substancje i mieszaniny będące w obrocie odpowiednio przed 1 grudnia 2010 r. i 1 czerwca 2015 r. nie muszą być po tych datach zaklasyfikowane, oznakowane i pakowane zgodnie z rozporządzeniem CLP. Rozporządzenie 453/2010 pozwala na stosowanie dotychczasowej karty charakterystyki do 1 grudnia 2012 r. dla substancji i do 1 czerwca 2017 r. dla mieszanin (art. 2, ust. 6).
Podstawowe zmiany w karcie charakterystyki
- W sekcji 1 karty, oprócz danych potrzebnych do identyfikacji substancji i jej wytwórcy, należy podać najważniejsze zastosowania zidentyfikowane, które są spójne ze scenariuszami narażenia. Scenariusze narażenia stanowią załącznik do karty charakterystyki w przypadku, gdy ilość produkowanej substancji przekracza 10 t/rok i powinny zostać dostarczone do odbiorcy karty charakterystyki wraz z najbliższą wymaganą jej aktualizacją. Dostarczane scenariusze narażenia powinny odpowiadać zastosowaniom odbiorcy.
- Dla potrzeb identyfikacji substancji oraz mieszaniny wprowadzono tzw. identyfikator produktu. Podaje się go w sekcji 1 w celu identyfikacji substancji lub w przypadku mieszaniny – identyfikacji mieszaniny i jej składników niebezpiecznych. Identyfikatorem posługujemy się również podczas ustalania tożsamości substancji w sekcji 3.
