Ograniczenia stosowania powłok cynkowych − doświadczenia własne aplikacyjne
Powłoka cynkowa nanoszona metodą ogniową, pomimo znakomitych właściwości antykorozyjnych, nie jest zabezpieczeniem uniwersalnym. Trwałość powłoki zależy od wielu czynników, takich jak: agresywność i rodzaj środowiska, wilgotność, kształt konstrukcji stalowej, budowa morfologiczna powłoki oraz technologia jej wytwarzania. W artykule przedstawiono mechanizm korozji cynku w różnych warunkach środowiskowych. Ze względów użytkowych i ekonomicznych system duplex zaproponowano jako najkorzystniejsze rozwiązanie pozwalające na wydłużenie okresu eksploatacji systemu ochronnego w szczególnie agresywnych środowiskach korozyjnych.
Straty wywołane przez korozję mogą być skutecznie obniżone przez właściwe jej zapobieganie, głównie w efekcie odpowiedniego projektowania i zastosowania systemów ochrony korozyjnej. Najczęściej w tym celu stosuje się powłoki metalowe lub malarskie. Wśród powłok metalowych najpowszechniej wykorzystywane są powłoki cynkowe wytwarzane różnymi metodami: ogniowo (zanurzeniowo), poprzez natrysk cieplny, galwanicznie (elektrolitycznie) i termodyfuzyjnie (poprzez szerardyzację) [1].
Powłoka cynkowa posiada bardzo dobre właściwości ochronne powierzchni stali przed korozją atmosferyczną. Jednak różnorodne czynniki środowiskowe występujące podczas eksploatacji konstrukcji cynkowanych nie oddziaływają jednakowo na degradację powłoki, a tym samym na jej trwałość. Skuteczność zastosowanego systemu ochrony korozyjnej zależy od: agresywności i rodzaju środowiska pracy, wilgotności atmosfery, kształtu konstrukcji stalowej, rodzaju i...
Treść dostępna tylko dla prenumeratorów
Jeśli nie masz jeszcze prenumeraty kliknij tutaj i zamów ją już dziś
Zaloguj lub zarejestruj się, aby przeczytać całość
Zaloguj się
Zaloguj się do konta użytkownika.
