Utrata przyczepności powłoki lakierowej do ocynkowanego podłoża najprawdopodobniej w wyniku niewłaściwego oczyszczenia powierzchni przed malowaniem proszkowym.
Tab. 1. Wybrane podstawowe parametry powierzchni.
Badania geometrii powierzchni powłok cynkowych otrzymanych w różnych warunkach
W prezentowanych badaniach ilościowa ocena jakości właściwości powierzchni powłok cynkowych została wykonana na podstawieanalizy profilograficznej sporządzonej przy zastosowaniu profilografu optycznego, bezkontaktowego MicroProf firmy FRT. Stosowano głowicę optyczną chromatyczną CWL (Chromatic-White-Light Sensor) o rozdzielczości pionowej (w osi z) do 30 nm i poziomej (w osi x i y) do 0,5 µm przy jednokrotnym przejściu. Badania przeprowadzono na polach pomiarowych 5 × 5 mm przy rozdzielczości 2500 × 2500 punktów. Materiał do badań stanowiły ocynkowane tradycyjnie oraz wysokotemperaturowo próbki blachy S235JRG2, na których nie stwierdzono występowania wad powierzchniowych. Akwizycja i obróbka danych pomiarowych została przeprowadzona za pomocą programu MARK III. Określono trójwymiarową topografię powierzchni powłok cynkowych otrzymanych w procesie tradycyjnym 450°C (rys. 3) oraz wysokotemperaturowym 580°C (rys. 4). Na podstawie profilogramów wyznaczono parametry (głównie amplitudowe) 2D i 3D chropowatości powierzchni powłok (tab. 2).
Na podstawie przeprowadzonych badań można stwierdzić, że w przypadku ogniowych powłok cynkowych falistość powierzchni nie jest znacząca. Jest to tym bardziej istotne, ponieważ wygląd zewnętrzny powłoki lakierowej ze wzrostem falistości powierzchni jest gorzej oceniany przez klientów. Powierzchnia powłoki otrzymanej w temperaturze 580°C jest bardziej chropowata niż powierzchnia powłoki wytworzonej w kąpieli cynkowej w temperaturze 450°C. Świadczą o tym profile 3D topografii powierzchni oraz wyznaczone na ich podstawie parametry średnie chropowatości 2D (Ra) oraz 3D (Sa), które posiadają większą wartość dla powłok wykonanych w technologii wysokotemperaturowej. Jeszcze bardziej znacząca jest różnica parametrów maksymalnych chropowatości (Sp, Sv) pomiędzy dwoma powłokami. Na uwagę zasługuje również większa wartość średniej odległości wzniesień (RS) występująca w przypadku powłoki otrzymanej w temperaturze 580°C.
Komentarze (0)