Wymagania według normy PN-EN 16985:2019-02
Kilka lat temu, bo w 2019 roku, powstała nowa europejska norma przedstawiająca wiele wymagań dotyczących bezpieczeństwa pracy kabin lakierniczych, i to nie tylko pożarowego i wybuchowego. Mimo że upłynęły już trzy lata, dla większości użytkowników z branży jest to temat nieznany, co – niestety – przekłada się na stale występujące przypadki pożarów w lakiernictwie.
PN-EN 16985:2019-02 Kabiny malarskie do natryskiwania organicznego materiału powlekającego − Wymagania bezpieczeństwa.
Ta europejska norma dotyczy wszelkich istotnych zagrożeń, sytuacji zagrożenia i wydarzeń niebezpiecznych związanych z kabinami lakierniczymi służącymi do aplikacji organicznych cieczy i proszków służących do powlekania, gdy są one używane w sposób i w warunkach przewidzianych przez producenta, włączając w to rozsądnie przewidywalne użytkowanie nieprawidłowe.
W tej normie nie ujęto istotnego ryzyka związanego z procesem suszenia w kabinach lakierniczo-suszarniczych, ale ujęto je w EN 1539:2015.
Norma nie dotyczy:
- przestrzeni do nanoszenia ciekłych organicznych wyrobów lakierowych, które są ograniczone tylko jedną ścianą wykorzystaną do wyprowadzenia wentylacji wyciągowej;
- platform przymocowanych do kabin lakierniczych (np. do poprawek);
- kabin do nanoszenia materiałów kłaczkowych (patrz EN 50223:2015);
- kabin lakierniczych z przepływem powietrza od pionowego wlotu do poziomego wyciągu lub od poziomego wlotu do pionowego wyciągu.
Czyli dotyczy poziomego nawiewu i poziomego wywiewu
lub pionowego nawiewu i pionowego wywiewu.
Dla kabin lakierniczych należy przeprowadzić obliczenia zgodnie z załącznikiem C (obliczeniowe średnie stężenie substancji palnych). Zależy ono od wydajności pistoletów natryskowych w kg/h oraz od ilości świeżego nawiewanego powietrza do kabiny – nie powietrza wyciąganego!
Kabiny lakiernicze muszą być zaprojektowane w taki sposób, by zapobiegać ucieczkom powietrza zawierającego pary, aerozole lub proszek powlekający w celu zapobiegania powstawaniu atmosfer o niebezpiecznych stężeniach substancji w zakładzie. Powietrze wyciągane z kabin lakierniczych do powlekania materiałem ciekłym musi być usuwane do atmosfery. Zewnętrzne czerpnie powietrza i kanały wyciągowe muszą być zaprojektowane i umiejscowione w taki sposób, by zapobiegać recyrkulacji zanieczyszczonego powietrza. Należy wziąć pod uwagę przeważający kierunek wiatru w danej lokalizacji. Materiał filtracyjny systemu odzysku proszku musi zapewniać, że resztkowe stężenie proszku w powietrzu recyrkulowanym do budynku jest niższe niż 10% granicznych wartości narażenia.
Komentarze (0)