1. Projekt zagospodarowania terenu wykonany na mapie do celów projektowych obejmujący:
- granice działki i lokalizację obiektu na mapie do celów projektowych,
- sposób odprowadzania ścieków, zasilania energią elektryczną, gaz, doprowadzenia wody,
- układ komunikacyjny na terenie działki i w obrębie sąsiadujących budynków, dróg, wjazdów,
- obszar oddziaływania inwestycji.
2. Projekt architektoniczno-budowlany zawierający:
- układ istniejących i planowanych obiektów budowlanych,
- parametry techniczne obiektu, opis funkcji i wymiary jego pomieszczeń,
- rozwiązania materiałowe i techniczne wpływające na otoczenie,
- planowane źródła energii cieplnej do ogrzewania budynku.
- Projekt techniczny zawierający:
- opis konstrukcji budynku wraz z obliczeniami statyczno-wytrzymałościowymi,
- charakterystykę energetyczną budynku,
- rozwiązania techniczne i materiałowe, w tym projekt technologiczny,
- warunki geotechniczne dla budynku.
Aktualnie trzecia część dokumentacji – projekt techniczny jest wydzieloną częścią projektu budowlanego, która nie jest weryfikowana przez organ wydający pozwolenie na budowę. Ma on być składany już na etapie zgłoszenia zakończenia robót i wniosku o wydanie decyzji o pozwoleniu na użytkowanie budynku. Zatwierdzane przez organ administracji muszą być tylko dwie pierwsze części projektu budowlanego.
Zwolnienie inwestora z obowiązku opracowania projektu technicznego przed złożeniem wniosku o wydanie decyzji pozwolenia na budowę nie zmienia jednak zakresu dokumentacji w stosunku do pierwotnych przepisów. Planowane przez ustawodawcę ułatwienie i usprawnienie procesu inwestycyjnego możliwe, że sprawdzi się w budownictwie mieszkaniowym, biurowym i magazynowym. Przy realizacji skomplikowanych technicznie przedsięwzięć z linią technologiczną, a nawet z lakiernią usługową brak projektu instalacji technicznych w obiekcie jest bardzo niebezpieczny zarówno w zakresie technicznym, jak i formalnym. Budowa lakierni, a nawet jej organizacja przez adaptację istniejącego pomieszczenia, wymaga zgodności wykonanego zakresu robót budowlanych nie tylko z projektem budowlanym, ale także z treścią wydanej DoŚU oraz oceną zagrożenia wybuchem. Oba te dokumenty zawierają konkretne rozwiązania techniczne, wyposażenie lakierni i instalacje techniczne. Efekt realizacji prac instalacyjnych w lakierni bez projektu technicznego tylko w oparciu o wiedzę i doświadczenie wykonawcy będzie zawsze pasmem tragicznych w skutkach błędów i kosztownych korekt. To nieuniknione nie tylko w przypadku lakierni, ale w każdym innym, gdy instalacje wewnętrzne i niektóre elementy konstrukcyjne powiązane są z wyposażeniem technologicznym i funkcjonowaniem maszyn. Dlatego zakres dokumentacji projektu budowlanego oraz moment opracowania dokumentacji projektu technicznego w przypadku budowy lakierni lub adaptacji pomieszczenia powinien być realizowany w starej wersji wymogów budowlanych. Projekt techniczny musi się pojawić na terenie planowanej inwestycji i w rękach wykonawcy robót jeszcze przed dniem rozpoczęcia budowy. Niestety, aby zachować zgodność wniosku o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę dokumentacja techniczna i wszystkie projekty branżowe muszą być oprawione odrębnie od pozostałych dwóch części i funkcjonować jako wydzielona część projektu budowlanego.
Projekt techniczno-technologiczny lakierni opracowany zostać powinien na podstawie programu użytkowego wyznaczonego przez inwestora lub użytkownika lakierni oraz uzgodnionej wcześniej koncepcji zagospodarowania pomieszczeń. Ta część dokumentacji zawierać musi szczegółowe wytyczne do opracowania KIP, uzyskania DoŚU i przeprowadzenia oceny zagrożenia wybuchem. Zawierać musi wszystkie bilanse mediów, odrębne i precyzyjne wytyczne dla każdego z projektantów branż projektu budowlanego, podstawy prawne i normy PN-EN dla stosowanych rozwiązań, maszyn, instalacji i wymaganych zasad bezpieczeństwa. Gdy projektanci branż sanitarnych, architekt, konstruktor oraz specjalista ds. ochrony środowiska i specjalista ds. ochrony ppoż. otrzymają na piśmie opis wraz z rysunkami lakierni, to z takim materiałem z pewnością poradzą sobie ze swoją częścią zadania. Bez szczegółowego projektu technologicznego i wytycznych wszyscy specjaliści poruszać się będą po drodze pełnej zamaskowanych pułapek i fałszywych drogowskazów, opierając się o nieaktualne wskazówki wynikające najczęściej z własnego doświadczenia zawodowego w realizacji podobnych obiektów, jeżeli w ogóle posiadają jakiekolwiek doświadczenie w tym temacie.
Zanim jednak jakiś doświadczony technolog z ogromnym zasobem wiedzy zawodowej i doświadczenia zacznie prace nad szczegółowym projektem technologicznym, konieczny jest udział w tym zadaniu inwestora i użytkownika lakierni. To od wytycznych określonych przez te osoby zależny jest ostateczny kształt i wielkość organizowanej lakierni, dobrane wyposażenie, technologie materiałowe i wprowadzane do obiektu rozwiązania techniczne. Projekt technologiczny zawiera opis rozwiązań technicznych i wymogów formalnoprawnych opartych o przyjętą wcześniej koncepcję organizowanej lakierni. Te zależności to ściśle określona kolejność i zakres działań w procesie opracowania pakietu dokumentacji przedprojektowej, w której skład wchodzą:
- program użytkowy i techniczny organizowanej lakierni lub całego zakładu z lakiernią,
- koncepcja zagospodarowania budynku i jego pomieszczeń z wymiarami i określeniem wymaganego wyposażenia technicznego i technologicznego,
- wypis z miejscowego planu zagospodarowania terenu,
- wypis z rejestru gruntów dla terenu inwestycji i działek sąsiednich,
- wypis z rejestru budynków (przy organizacji lakierni w istniejącym obiekcie),
- mapa ewidencyjna terenu inwestycji i działek sąsiednich,
- szczegółowy projekt technologiczny z opisem i zestawem rysunków projektowych,
- karta informacyjna przedsięwzięcia, raport i uzyskana ostateczna DoŚU,
- decyzja wodnoprawna (jeżeli w procesach technologicznych powstają ścieki),
- decyzja o warunkach zabudowy (jeżeli teren planowanej inwestycji nie jest objęty MPZPT),
- ocena zagrożenia wybuchem i określenie wytycznych ppoż. dla projektantów budowlanych.
Komentarze (0)