Normy/Prawo

Jaki związek ma technologia materiałowa z wymaganiami formalnoprawnymi przy organizacji lakierni? Nie ma tu bezpośredniego powiązania. Wymagania formalne w niewielkim stopniu dotyczą technologii materiałowej i warunków realizacji procesu w lakierni. Jednak każda decyzja i wybór systemu technologicznego dla organizowanej lakierni wpływa na wymagania techniczne wyposażenia, jego parametry i konfiguracje, a to wymusza określone bilanse dla instalacji technicznych w lakierni i w efekcie finalnym ma decydujący wpływ na ostatecznie zastosowane rozwiązania projektowe i techniczne. Im bardziej indywidualny i unikatowy charakter ma lakiernia zakładu produkcyjnego, tym trudniej jest o wzorce do zastosowania. Znacznie łatwiejsze zadanie ma inwestor/użytkownik lakierni i jej projektant, gdy organizowany jest obiekt o bardzo typowym układzie technologii materiałowej, np. lakiernia usługowa napraw samochodów osobowych, lakiernia frontów meblowych, taboru kolejowego, tramwajów czy autobusów miejskich. W aspekcie realizacji planu technologicznego chodzi jednak o to, żeby w ramach powtarzalnego lub zupełnie indywidualnego układu technologicznego przeanalizować każdą operację i wykorzystywany materiał pod kątem optymalizacji procesu wykonania końcowego zadania. Na tym etapie należy zastanowić się, czy możliwe jest wyeliminowanie jakiejś operacji lub produktu chemicznego, skrócić czas trwania realizowanych czynności i operacji oraz obniżyć ich koszty przez ograniczenie zapotrzebowania na energię elektryczną i paliwo, stosując materiały o krótszym czasie schnięcia i utwardzania w niższej temperaturze. Bardzo istotne jest przeprowadzenie wnikliwej analizy formowanego systemu technologicznego lakierni już na początkowym etapie prac projektowych. Pozostawienie tego tematu na później spowoduje, że próba sformowania spójnej koncepcji organizacyjnej lakierni, lokalizacji i liczby stanowisk roboczych oraz dobór parametrów wyposażenia stanie się elementem zmiennym na dalszych etapach podejmowanych decyzji, co wstrzymywać, a nawet paraliżować może postęp prac projektowych i realizowanych procedur administracyjnych. 

Plan technologiczny lakierni opracować powinien przyszły użytkownik tego działu, a w przypadkach, gdy nie posiada on obszernej wiedzy o nowych materiałach, trendach i kierunkach rozwoju produktów chemicznych, najwłaściwszym działaniem jest poproszenie o konsultacje techniczną przedstawiciela koncernu chemicznego/dostawcy materiałów lakierowych. W ułożeniu planu technologicznego dla lakierni nie jest konieczny udział projektanta technologii budynku ani dostawcy wyposażenia, ale plan taki stanie się za chwilę częścią kompletnej dokumentacji projektu techniczno-technologicznego lakierni, a ten składnikiem projektu budowlanego. 
Jeżeli wstępne rozpoznanie terenu inwestycji lub audyt pomieszczeń do adaptacji pod funkcję lakierni wypadnie pomyślenie inwestor i użytkownik przygotować powinien program użytkowy. Takie opracowanie to prosty konspekt założeń technicznych i organizacyjnych dla całego budynku i jego pomieszczeń. Konieczne jest tu określenie przez inwestora i przyszłego użytkownika lakierni wymaganej powierzchni i przeznaczenie wydzielanych pomieszczeń, wymagana wielkość głównej części produkcyjnej, wskazanie liczby i rodzaju poszczególnych stanowisk, pól odkładczych i rotacyjnych, magazynów, pomieszczeń technicznych, biurowych, zaplecza technicznego, socjalnego oraz biur kadry kierowniczej. Także głównych parametrów kabiny lakierniczej, wymiarów i planowanej ilości lakierowanych wyrobów w ciągu jednego dnia, tygodnia, miesiąca i roku z opisem charakterystycznych aspektów tych wyrobów. Planowanej liczby zatrudnionych pracowników, czasu pracy zakładu i, co bardzo ważne, włączenia do programu użytkowego opracowanego wcześniej planu technologicznego określającego sposób realizacji powłok ochronno-dekoracyjnych, rodzaju wybranych materiałów chemicznych i wykonywanych czynności na etapie przygotowania wyrobu do lakierowania, samego lakierowania i suszenia powłok. 

Koncepcja organizacyjna lakierni to w głównej części rysunek rzutu parteru pomieszczeń przeznaczonych pod lakiernię, na którym wskazać należy lokalizację urządzeń stacjonarnych i wymaganych stanowisk roboczych oraz zakładane przeznaczenie każdego z pomieszczeń.