Pozycja podwykonawców w zamówieniach publicznych
W publicznych inwestycjach budowlanych niezwykle ważną pozostaje kwestia umowy o podwykonawstwo. Jest to często stosowane rozwiązanie, a znajomość prawnych regulacji jego dotyczących niewątpliwie pomaga zarówno inwestorom, jak i wykonawcom, a w szczególności samym podwykonawcom.
Zamówienia publiczne
Obszar zamówień publicznych jest regulowany ustawą z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2017 poz. 1579, tj. dalej: ustawa Pzp). Zamówienia publiczne są tam definiowane jako „umowy odpłatne zawierane między zamawiającym a wykonawcą, których przedmiotem są usługi, dostawy lub roboty budowlane”. Do pełnego zrozumienia tej definicji należy odpowiedzieć na pytanie, kim jest wspomniany w niej zamawiający i wykonawca. Te bowiem pojęcia również znajdują swoje wyjaśnienie w przepisach ustawy Pzp. Za zamawiającego uważa się „osobę fizyczną, osobę prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej obowiązaną do stosowania ustawy”, zaś za wykonawcę „osobę fizyczną, osobę prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która ubiega się o udzielenie zamówienia publicznego, złożyła ofertę lub zawarła umowę w sprawie zamówienia publicznego”. Po bliższym przyjrzeniu się wyżej przytoczonym definicjom nietrudno dojść do konstatacji, że mamy do czynienia z klasycznym przykładem definicji idem per idem. Nie jesteśmy jednak w sytuacji bez wyjścia. Z pomocą przychodzi bowiem art. 3 ustawy Pzp, który określa krąg podmiotów zobowiązanych do stosowania tej ustawy – a więc zamawiających. Są to przede wszystkim jednostki sektora finansów publicznych, a także inne państwowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. Ponadto ustawa Pzp wskazuje inne podmioty, które można nazwać zamawiającymi, a głównym punktem je łączącym jest kwestia finansowania ze środków publicznych.
Do momentu wejścia w życie wspomnianej nowelizacji w przypadku chęci skorzystania z tej instytucji konieczne było odwoływanie się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 poz. 459 – tj. dalej: Kodeks cywilny lub k.c.). W art. 6471 k.c. wskazane zostały relacje, jakie winny łączyć wykonawcę z podwykonawcami na gruncie umów o roboty budowlane. Ustawodawca uznał jednak, że takie regulacje są niewystarczające do efektywnego radzenia sobie z kwestią podwykonawstwa przy zamówieniach publicznych. Celem nowelizacji było zatem: wzmocnienie bezpieczeństwa prawidłowej realizacji zamówień publicznych, sprzyjanie wyborowi wykonawców mających odpowiedni potencjał do realizacji zamówień publicznych, wzmocnienie ochrony słusznych praw podwykonawców uczestniczących w procesie realizacji zamówień publicznych, w szczególności zapewnienia terminowej oraz pełnej wypłaty należnego im wynagrodzenia, ograniczenie ryzyka pojawiania się sporów na etapie realizacji zamówień publicznych, a także zapewnienie odpowiedniej jakości realizacji zamówień publicznych, przez powierzanie ich podwykonawcom dającym gwarancję prawidłowego wykonania podzlecanych robót.
Obecnie umowa o podwykonawstwo na gruncie ustawy Pzp jest definiowana jako umowa „w formie pisemnej o charakterze odpłatnym, której przedmiotem są usługi, dostawy lub roboty budowlane stanowiące część zamówienia publicznego, zawarta między wybranym przez zamawiającego wykonawcą a innym podmiotem (podwykonawcą), a w przypadku zamówień publicznych na roboty budowlane także między podwykonawcą a dalszym podwykonawcą lub między dalszymi podwykonawcami”.
Komentarze (1)