Lakiery ogniochronne – klasyfikacja, właściwości, zastosowanie
Materiały naturalne cieszą się ogromnym uznaniem w wielu gałęziach przemysłu. Niewątpliwie drewno jest surowcem o dobrych właściwościach wytrzymałościowych oraz niezwykłych walorach estetycznych. Dlatego też cieszy się dużym uznaniem zarówno w budownictwie, jak i w wykończaniu wnętrz. Niestety, należy do materiałów łatwopalnych i przyczynia się do rozprzestrzeniania się płomieni w przypadku powstania pożaru. Stosując go w budynkach użyteczności publicznej, konieczne staje się odpowiednie zabezpieczenie przed ogniem. Na rynku jest dostępny dość szeroki wachlarz materiałów lakierniczych, które mają zabezpieczyć drewno przed niszczeniem oraz nadać mu właściwości ogniochronne.
Wybierając lakier ogniochronny, należy zwrócić uwagę na jego zgodność z normą. W krajach Unii Europejskiej obowiązują tak zwane Euroklasy, czyli europejski system kwalifikacji materiałów budowlanych, który określa między innymi reakcję na ogień. Pomimo obowiązującej normy europejskiej, niektórzy producenci nadal podają klasyfikację według starych norm narodowych. Stąd możemy natknąć się na dokumenty dotyczące klasyfikacji według normy niemieckiej, włoskiej, hiszpańskiej czy brytyjskiej. Należy jednak pamiętać, że w Polsce obowiązują normy europejskie. Zatem zgodność systemu lakierniczego z normą EN 13501-1 jest kluczowa.
Preparaty ogniochronne nie wpływają na skład drewna. Ich zadaniem jest wytworzenie powłoki, która zmniejszy przepływ ciepła do chronionego elementu i zahamuje jego degradację termiczną, opóźni zapłon lub spowolni spalanie. Zastosowanie tego typu preparatów może znacząco zmniejszyć ryzyko związane z powstaniem i rozwojem pożaru oraz ograniczyć jego rozprzestrzenianie.
Komentarze (0)