Rys. 1. Folia wzorcowa.
Połysk
Ocenę połysku wykonuje się przy użyciu połyskomierza wg normy ISO 2813 – przy kącie padania światła 60°.
Uwaga: jeżeli powierzchnia istotnie ważna jest zbyt mała lub wykończenie powierzchni (powłoka strukturalna lub powłoka o mocnym efekcie metalicznym) jest nieprzydatne dla pomiaru połysku przy użyciu połyskomierza, połysk powinien być porównany wzrokowo, pod tym samym kątem, z próbką odniesienia dostarczoną przez dostawcę materiału powłokowego.
WYMAGANIA:
Grubość powłoki
Metoda oceny wg normy ISO 2360.
Grubość powłoki organicznej na każdym testowanym elemencie musi być mierzona na powierzchni istotnie ważnej, w nie mniej niż 5 obszarach pomiarowych (ok. 1 cm kw.).
Ocena ostateczna:
Żadna z wartości pomiarowych nie może być mniejsza niż 80% minimalnej wartości wymaganej, w przeciwnym razie test grubości w całości będzie uważny za niezadowalający. Pełna metodyka pomiarów opisana jest w wymaganiach technicznych QUALICOAT.
Istnieją różne klasy powłok proszkowych, które spełniają odmienne wymagania. Klasa podana jest w aprobacie farby.
Klasa 1 – 60 µm
Klasa 2 – 60 µm
Klasa 3 – 50 µm
Wyniki muszą być ocenione w sposób, który wskazano w czterech typowych przykładach (minimalna grubość powłoki 60 μm)
Przykład 1:
Wartości pomiaru w µm: 82, 68, 75, 93, 86 średnia: 81
Ocena: Ta próbka jest zadowalająca.
Przykład 2:
Wartości pomiaru w µm: 75, 68, 63, 66, 56 średnia: 66
Ocena: Ta próbka jest dobra, ponieważ średnia grubość powłoki jest większa niż 60 µm i żadna z wartości pomiaru nie jest mniejsza niż 48 µm (80% z 60 µm).
Przykład 3:
Wartości pomiaru w µm: 57, 60, 59, 62, 53 średnia: 58
Ocena: Ta próbka jest niezadowalająca, podlega zasadom odrzucania próbek z tabeli 5.1.5.
Przykład 4:
Wartości pomiaru w µm: 85, 67, 71, 64, 44 średnia: 66
Ocena: Ta próbka jest niezadowalająca pomimo tego, że średnia grubość powłoki jest większa niż 60 µm. Badanie nie dało dobrego wyniku, gdyż wartość pomiaru 44 µm jest mniejsza od dopuszczalnego limitu 80% (48 µm).
TESTY NISZCZĄCE (WYBÓR)
Przyczepność na sucho
Metoda oceny wg normy ISO 2409.
Należy zastosować taśmę klejącą o wytrzymałości adhezyjnej między 6 N na 25 mm szerokości i 10 N na 25 mm szerokości. Taśma ma mieć szerokość co najmniej 25 mm.
Odległość między nacięciami musi wynosić 1 mm dla powłok organicznych o grubości do 60 µm, 2 mm dla grubości od 60 µm do 120 µm i 3 mm dla grubszych powłok.
WYMAGANIA:
Wynik powinien wynieść 0.
Komentarze (0)