Proces chromianowania
Istnieją dwa podstawowe procesy chromianowania wykorzystujące odpowiednio sole chromu (III) lub chromu (VI). Użycie tego ostatniego, z uwagi na ekstremalną toksyczność związków chromu (VI), jest ograniczane w przemyśle obróbczym. Oba procesy nie generują zanieczyszczeń w postaci gazowej ale zawiesina kropel zawierać może związku chromu i niewielkie ilości fluorków. Związki chromu na wszystkich stopniach utlenienia mają wartości odniesienia w powietrzu, a z uwagi na toksyczność dla chromu (VI) wartość ta jest szczególnie niska. Emisja z procesów chromianowania zdecydowanie wymaga regulacji pozwoleniem na wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza.
Procesy obróbki bezchromowej
Poza procesem fosforanowania cynkowego niezmiernie popularnego w przemyśle automotive do obróbki stali, jak i aluminium, obecnie stosowane są szeroko rozumiane obróbki bezchromowe. Najczęściej stosowanymi substancjami są tutaj sole tytanu, cyrkonu, związki krzemu oraz dodatki polimerowe. Część kąpieli zawiera również fluorki lub kwas fluorowodorowy, ale przeważnie jego stężenie nie jest istotne pod względem ochrony środowiska. Kąpiele bezchromowe nie zawierają metali ciężkich, a emisja, poza fluorowodorem, nie wymaga szczególnych regulacji prawnych. Fluorowodór jest związkiem, który posiada wartość odniesienia w powietrzu i konieczne jest ujęcie go w pozwoleniu, ale ilości emitowane z procesów bezchromowych są bardzo niskie i nie będą stanowić problemu środowiskowego.
Istnieje bardzo wiele metod ograniczania emisji z procesów przygotowania powierzchni, od prostych metod konstrukcyjnych i mechanicznych, aż po skomplikowane osobne instalacje, jak np. skrubery. W przypadku większości linii przygotowania powierzchni skuteczne są metody mechaniczne. Kluczowym elementem jest niewątpliwie sama konstrukcja linii i sposób realizacji procesu obróbczego. Zdecydowanie najmniejszą emisją cechują się procesy zanurzeniowe z mieszaniem cyrkulacyjnym. Burzliwe mieszanie powietrzem może skutkować większą emisją zarówno zanieczyszczeń gazowych, jak również zawiesiny kropel kąpieli zawierających substancje będące składnikami kąpieli. Największa emisja będzie towarzyszyć natomiast procesom realizowanym w natrysku. W tym przypadku emisja zarówno produktów gazowych, jak i mgły jest bardzo wysoka. Znikoma lotność stosowanych związków chemicznych i niskie stężenia (poza kwasami stosowanymi w procesach trawienia) powoduje jednak, że to mgła stanowi główne źródło emisji. Zastosowanie odpowiednio wyliczonej prędkości przepływu powietrza w układzie wyciągowym linii i zastosowanie prostych rozwiązań mechanicznych, jak przegrody separujące i włókniny filtrujące przeważnie niweluje problem do w pełni akceptowalnego przez przepisy środowiskowe poziomu.
Komentarze (0)