Aspekt gospodarki wodno-ściekowej jest jednym z najważniejszych dla każdego zakładu zajmującego się chemiczną obróbką powierzchni.
Kwestię wymagań prawnych związanych z gospodarką wodno-ściekową w zakładach zajmujących się chemiczną obróbką powierzchni omawialiśmy w jednym z poprzednich artykułów. Wskazaliśmy wymagania formalne i pozwolenia konieczne przy wprowadzaniu ścieków, czy do wód i ziemi, czy do sieci kanalizacyjnej oraz zakres koniecznych badań ścieków i sprawozdawczości środowiskowej związanej z gospodarką wodno-ściekową.
Ponieważ jednak temat wód ściekowych i sposobu ich zagospodarowania budzi nadal wiele wątpliwości, w dzisiejszym artykule chciałbym poświęcić więcej uwagi na praktyczne porady związane z zagospodarowaniem ścieków, czy może dokładniej wód odpadowych z procesów obróbki powierzchni. Aby prawidłowo zrozumieć zagadnienie, najpierw odwołajmy się do definicji ścieków przemysłowych, którą znajdziemy w ustawie[1]:
„ścieki przemysłowe – rozumie się przez to ścieki, niebędące ściekami bytowymi albo wodami opadowymi lub roztopowymi, powstałe w związku z prowadzoną przez zakład działalnością handlową, przemysłową, składową, transportową lub usługową, a także będące ich mieszaniną ze ściekami innego podmiotu, odprowadzane urządzeniami kanalizacyjnymi tego zakładu”.
Zużyte wody z obróbki powierzchniowej to w dużej mierze wody popłuczne o odczynie alkalicznym lub kwaśnym, niejednokrotnie zanieczyszczone detergentami i solami różnych metali, w tym również metali ciężkich z procesów obróbek konwersyjnych czy pasywacji. W wodach popłucznych ładunek tych zanieczyszczeń najczęściej nie jest zbyt duży, niemniej jednak znacznie przekraczający dopuszczalne normy pozwalające odprowadzić je do kanalizacji miejskiej[2]. Większym problemem są natomiast zużyte kąpiele procesowe. Ładunek substancji jest w nich dużo większy i niejednokrotnie sięgający od kilkudziesięciu do nawet kilkuset gramów w litrze. Zagospodarowanie tak stężonych roztworów stanowi spore wyzwanie dla zakładu nawet jeżeli posiada on własną oczyszczalnię ścieków. W dalszej części artykułu postaram się przybliżyć ten problem.
Co jest ściekiem, a co nie?
Zgodnie z definicją, zatem właściwym ściekiem przemysłowym nie są wody popłuczne odprowadzane z linii przygotowania powierzchni czy zużyte kąpiele zrzucane z wanien. Ściek to dopiero to, co wypływa z zakładu do sieci kanalizacyjnej. Wszystko, co znajduje się w zakładzie zanim wypłynie za zewnątrz, nie jest formalnie ściekiem, co daje sporo różnych możliwości zagospodarowania. W praktyce oznacza to, że zużyte kąpiele mogą być zarówno poddane obróbce w oczyszczalni zakładowej i zrzucone jako ściek do sieci kanalizacyjnej, jak również przekazane jako odpad płynny do dalszego zagospodarowania. Wiele małych firm, które nie posiadają własnej instalacji oczyszczającej tak właśnie postępuje. Wody popłuczne, poza uzdatnianiem w oczyszczalni, poddawane mogą być regeneracji i zawróceniu do wanien płuczących, a zużyte kąpiele i eluaty ze stacji jonitowych oddawane jako odpady. W tym przypadku należy pamiętać jednak o uzyskaniu pozwolenia na wytwarzanie odpadów i ujęciu w nim odpowiednich kodów zgodnie z katalogiem odpadów.
Komentarze (1)