Kwalifikacja zakładu zwiększonego ryzyka/zakładu dużego ryzyka
Dział II Prawa ochrony środowiska (POŚ) stanowi o instrumentach prawnych służących przeciwdziałaniu poważnej awarii przemysłowej. Definicja poważnej awarii przemysłowej została określona w art. 3, pkt 23 POŚ: „Rozumie się przez to zdarzenie, w szczególności emisję, pożar lub eksplozję, powstałe w trakcie procesu przemysłowego, magazynowania lub transportu, w których występuje jedna lub więcej niebezpiecznych substancji, prowadzące do natychmiastowego powstania zagrożenia życia lub zdrowia ludzi lub środowiska lub powstania takiego zagrożenia z opóźnieniem”.
Stąd dochodzimy do wyjaśnienia, czym jest zakład stwarzający zagrożenie wystąpienia poważnej awarii przemysłowej. Zakład, który stwarza tego rodzaju zagrożenie w myśl POŚ, zaliczamy do „zakładu o zwiększonym ryzyku” lub „zakładu o dużym ryzyku”. Zaliczenie zakładu do jednej z powyższych dwóch kategorii jest uzależnione od ilości substancji niebezpiecznych, które znajdują się w danym zakładzie i są wykorzystywane w procesie technologicznym. Przy czym należy wziąć pod uwagę zapis w ustępie 2, § 248, który mówi, że przepisy stosuje się do: „…zakładu, w którym przewiduje się możliwość wystąpienia substancji niebezpiecznej, lub do zakładu, w którym powstanie tej substancji jest możliwe w trakcie procesu przemysłowego, przepis ust. 1 stosuje się w zależności od przewidywanej ilości substancji niebezpiecznej mogącej znaleźć się w zakładzie”.
Wykaz substancji niebezpiecznych, których posiadanie, wykorzystywanie lub produkcję kwalifikuje się do zakładu o zwiększonym ryzyku lub zakładu o dużym ryzyku, został zamieszczony w rozporządzeniu ministra rozwoju z dnia 29 stycznia 2016 r. w sprawie rodzajów i ilości znajdujących się w zakładzie substancji niebezpiecznych, decydujących o zaliczeniu zakładu do zakładu o zwiększonym lub dużym ryzyku wystąpienia poważnej awarii przemysłowej.Zanim zaczniemy analizować, czy nasz zakład zalicza się do ZZR lub ZDR, zwróćmy uwagę na zakres obowiązywania:
„2a. przepisu ust. 1 nie stosuje się do:
1) komórek i jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej albo przez niego nadzorowanych
2) transportu drogowego, kolejowego, wodnego śródlądowego, morskiego lub powietrznego substancji niebezpiecznych i bezpośredniego związanego z nim tymczasowego ich składowania poza terenem zakładów, z uwzględnieniem załadunku i rozładunku oraz transportu do i z doków, nabrzeży i stacji rozrządowych
3) poszukiwania, rozpoznawania i wydobywania kopalin ze złóż, z wyjątkiem ich składowania i magazynowania oraz chemicznych i cieplnych procesów przetwarzania tych kopalin
4) składowisk odpadów oraz składowania i magazynowania odpadów, z wyjątkiem odpadów niebezpiecznych stanowiących substancje niebezpieczne określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 3 oraz powiązanych z tymi operacjami chemicznych i cieplnych procesów przetwarzania tych odpadów
5) zagrożeń spowodowanych promieniowaniem jonizującym generowanym przez substancje
6) poszukiwania, rozpoznawania i wydobywania kopalin ze złóż na obszarach morskich
7) magazynowania gazu w podziemnych obiektach morskich, obejmujących zarówno przeznaczone do tego obiekty magazynowe, jak i obiekty, w których prowadzi się również poszukiwania i eksploatację kopalin, w tym węglowodorów
8) transportu substancji niebezpiecznych rurociągami, z uwzględnieniem pompowni, znajdującymi się poza zakładami o zwiększonym ryzyku lub zakładami o dużym ryzyku”.
Komentarze (0)