Strona 2 z 2
Eksploatacja instalacji oraz urządzenia zgodnie z wymaganiami ochrony środowiska jest obowiązkiem ich właściciela, chyba że wykaże on, iż władającym instalacją lub urządzeniem jest na podstawie tytułu prawnego inny podmiot.
Zgodnie z art. 140 ustawy P.o.ś. podmiot korzystający ze środowiska jest obowiązany zapewnić przestrzeganie wymagań ochrony środowiska przez:
- odpowiednią organizację pracy;
- powierzanie funkcji związanych z zapewnieniem ochrony środowiska osobom posiadającym odpowiednie kwalifikacje zawodowe;
- zapoznanie pracowników, których zakres czynności wiąże się z kwestiami ochrony środowiska, z wymaganiami w tym zakresie, gdy nie jest konieczne odpowiednie przygotowanie zawodowe w tym zakresie.
Pracownicy są oczywiście obowiązani postępować w sposób zapewniający ochronę środowiska.
Reklama
Zgodnie z ustawą P.o.ś., technologia stosowana w nowo uruchamianych lub zmienianych w sposób istotny instalacjach i urządzeniach powinna spełniać następujące wymagania, przy których określaniu uwzględnia się:
- stosowanie substancji o małym potencjale zagrożeń,
- efektywne wytwarzanie oraz wykorzystanie energii,
- zapewnienie racjonalnego zużycia wody i innych surowców oraz materiałów i paliw,
- stosowanie technologii bezodpadowych i małoodpadowych oraz możliwość odzysku powstających odpadów,
- rodzaj, zasięg oraz wielkość emisji,
- wykorzystywanie porównywalnych procesów i metod, które zostały skutecznie zastosowane w skali przemysłowej;
- postęp naukowo-techniczny.
Dodam, że eksploatacja instalacji nie powinna powodować:
a) przekroczenia standardów emisyjnych,
b) przekroczenia standardów jakości środowiska.
Pamiętajmy, że zastosowanie technologii spełniającej ww. wymagania, a także dotrzymanie standardów emisyjnych, nie zwalnia z obowiązku zachowania standardów jakości środowiska. Przypomnę, że standardy emisyjne określa rozporządzenie ministra środowiska z 1.03.2018 r. w sprawie standardów emisyjnych dla niektórych rodzajów instalacji, źródeł spalania paliw oraz urządzeń spalania lub współspalania odpadów (Dz. U. z 2018 r. poz. 680).
Podczas realizacji planowanego przedsięwzięcia w większości przypadków należy pamiętać również o złączkach pomiarowych, które umożliwią wykonanie pomiarów wstępnych, okresowych lub ciągłych, o ile będą wymagane. Kwestię pomiarów okresowych i ciągłych reguluje rozporządzenie ministra środowiska z dn. 30.10.2014 r. w sprawie wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji oraz pomiarów ilości pobieranej wody (Dz. U. z 2014 r., poz.1542). Natomiast wstępne pomiary wielkości emisji wymagane są na podstawie art. 147 ust. 4 ustawy P.o.ś. i dotyczą instalacji nowo zbudowanej lub zmienionej w istotny sposób, z której emisja wymaga pozwolenia. Od 20 grudnia 2018 r. przepis ten dotyczy również nowo zbudowanego lub zmienionego w sposób istotny źródła spalania paliw o nominalnej mocy cieplnej nie mniejszej niż 1 MW i mniejszej niż 50 MW, ustalonej z uwzględnieniem trzeciej zasady łączenia, będącego częścią instalacji wymagającej zgłoszenia. Wyniki pomiarów powinny być ewidencjonowane i przechowywane przez okres 5 lat.
Dodam, że zgodnie z art. 95 ustawy P.o.ś, na obszarze, na którym istnieje przekroczenie dopuszczalnego poziomu substancji w powietrzu, w odniesieniu do zakładów, gdzie jest eksploatowana instalacja, która jest kwalifikowana jako przedsięwzięcie mogące znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu ustawy z 3.10.2008 r.
o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, marszałek województwa może nałożyć na podmiot, który prowadzi działalność powodującą wprowadzanie substancji do powietrza, obowiązek prowadzenia pomiarów poziomów tej substancji w powietrzu.
Sądzę, że ww. podstawowe wymagania ochrony środowiska powinny skutecznie przeciwdziałać zanieczyszczeniom środowiska. Gdyby nie źródła tzw. niskiej emisji, a także spływ substancji biogennych z pól stan środowiska byłby znacznie lepszy.
Aurora Niesiołowska
Komentarze (0)