Badanie Powłok

Oznaczanie połysku zwierciadlanego zgodnie z normą PN-EN ISO 2813

W zależności od rodzaju badanej powierzchni pomiaru dokonuje się pod kątem 20° (dla powierzchni o wysokim połysku), 60° (dla powierzchni półmatowych) lub 85° (dla powierzchni matowych). Przed przystąpieniem do badania należy skalibrować połyskomierz na wzorcu roboczym. Mogą za niego posłużyć płytki z ceramiki, emalii, szkła mlecznego, polerowanego szkła czarnego lub innych powierzchni o jednolitym połysku. Powinny być płaskie, o jednorodnej powierzchni i stabilne. Rozpoczynając pomiar należy upewnić się, że ślady przeciągnięcia pędzlem, słoje drewna itp. są położone równolegle do kierunku padania i odbicia promienia światła urządzenia. W celu uzyskania wartości połysku powłok otrzymanych z ciekłych wyrobów lakierowanych należy wykonać pomiary w min. trzech różnych miejscach, a w przypadku powłok na podłożu innym niż szkło – w sześciu miejscach. Jeśli rozrzut jest mniejszy niż pięć jednostek, należy obliczyć wartość średnią. W przeciwnym przypadku należy wykonać kolejną serię pomiarów i obliczyć wartość średnią ze wszystkich uzyskanych odczytów.

Reklama

Agencja Anticorr
www.anticorr.pl