• Reklama
    A1 - kabe

Szukaj

    Reklama
    B1 - emptmeyer 28.05-31.12 Julian

    Badanie Powłok

    Wydanie nr: 4(114)/2018

    Artykuły branżowe

    Badanie Powłok

    ponad rok temu  14.08.2018, ~ Administrator,   Czas czytania 7 minut

    Pomiar grubości powłoki.

    Pomiar grubości powłoki.

    Strona 1 z 4

    Co to jest anodowanie i dlaczego mierzyć powłoki anodowane?

    Anodowanie jest procesem elektrochemicznym polegającym na przyśpieszaniu tworzenia się warstwy tlenkowej na metalu. Kilka metali wykazuje właściwości pozwalające na zajście procesu, m.in. aluminium, magnez, tytan i tantal. Anodowane aluminium jest szeroko stosowanym materiałem ze względu na niski koszt produkcji, estetykę i doskonałe właściwości mechaniczne. 

    Anodowanie – podstawy

    W przeciwieństwie do większości powłok ochronnych anodowanie trwale zmienia strukturę wierzchniej warstwy metalu. Aluminium w warunkach atmosferycznych naturalnie pokrywa się cienką warstwą tlenku, który chroni metal przed dalszą degradacją. W procesie anodyzowania zaś tlenkowa warstwa wytworzona na powierzchni metalu może być zdecydowanie grubsza – nawet ponad 0,1 mm. Twardość powłoki tlenkowej na anodowanym aluminium konkuruje z twardością diamentu, co znacznie poprawia odporność materiału na ścieranie. Co więcej, warstwa tlenkowa podwyższa odporność na korozję, a także ułatwia czyszczenie powierzchni metalu. Porowata struktura niektórych warstw anodowych pozwala na zabarwienie ich na różnorodne kolory, co sprawia że materiał jest bardziej atrakcyjny dla klienta. 

    Reklama
    ŚT - Targi Kielce 13.11-28.03 Julian
    Warstwa anodowa maksymalnie może osiągnąć grubość ok. 200 µm. Trzy najpopularniejsze typy anodowania to: Typ I (chromowe), Typ II (siarkowe), Typ III (twarde).
    Typ I – przy anodowaniu chromowym jako elektrolit stosuje się roztwór kwasu chromowego i w efekcie otrzymuje się najcieńszą możliwą warstwę tlenku, 0,5-2,5 µm. 50% warstwy wbudowane jest w objętość materiału, zaś pozostała połowa narasta na powierzchni. Anodowanie chromowe ma najmniejszy wpływ na wytrzymałość zmęczeniową materiału i jest mniej korozyjne, dlatego jest idealne do zabezpieczania skomplikowanych i trudnych do opłukania części, np. do powlekania małych odlewów aluminiowych. Większość anodowanych chromowo elementów znajduje zastosowanie w przemyśle zbrojeniowym i lotniczym, powłoki te mają zastosowania bardziej praktyczne niż dekoracyjne. 
    Typ II – jest to najbardziej popularny typ anodowania. Podczas procesu jako elektrolit wykorzystuje się kwas siarkowy. W efekcie otrzymać można warstwę tlenkową o grubości do 25 µm, z czego 67% wbudowane jest w strukturę materiału. Warstwa tlenkowa powstała w procesie anodowania siarkowego jest przepuszczalna, co czyni ją doskonałą do farbowania i zapewnia dobrą bazę dla primerów, środków wiążących i powłok organicznych. Anodowanie Typu II zapewnia także dobrą ochronę przed korozją i jest bardzo trwałe. Typowe zastosowania to architektura, lotnictwo, przemysł motoryzacyjny i komputerowy.
    Typ III – podczas anodowania twardego jako elektrolit wykorzystuje się wyższe stężenia kwasu siarkowego i niższe temperatury w porównaniu z anodowaniem siarkowym. Warunki te dają w rezultacie bardzo twardą warstwę tlenkową (skala Rockwell C – do 70) ze znakomitą odpornością na ścieranie. Powłoka stanowi doskonałe zabezpieczenie antykorozyjne, charakteryzuje się wysoką odpornością dielektryczną, a także jest odporna na blaknięcie. 50% warstwy wbudowane jest w objętość materiału, zaś pozostała połowa narasta na powierzchni. Całkowita grubość powłoki może zawierać się w przedziale 10–100 µm. Metale anodowane w ten sposób mają bardziej szorstką powierzchnię. Popularne zastosowania to niedekoracyjne opakowania do żywności, rolki papieru do drukarek oraz elementy zewnętrzne, takie jak okna i witryny sklepowe. 

    GALERIA ZDJĘĆ

    Elementy anodowane.
    Elementy anodowane.
    Mikrosonda.

    Komentarze (0)

    dodaj komentarz
    Aby dodać komentarz musisz podać wynik
      Nie ma jeszcze komentarzy...