Badanie Powłok

Stosowane metody badawcze i wymagania dotyczące systemów powłok proszkowych opierają się w dużej mierze na wymaganiach ISO 12944-6, przy czym Qualisteelcoat dopuszcza również odwarstwienie systemu powłokowego jako kryterium oceny. W nowej wersji normy ISO 12944-6 z 2018 r. test kondensacji zgodnie z ISO 6270-1 jako test korozyjny stał się teraz obowiązkowy. W poprzedniej wersji ISO 12944-6 z 1998 r. możliwy był jednak test przy zastosowaniu obu typów metod. Podczas rewizji Wymagań Technicznych Qualisteelcoat, która również została przeprowadzona w 2018 r., ten stan rzeczy nasunął pytanie, czy należy dostosować się do normy ISO 12944-6 w odniesieniu do testu kondensacji zgodnie z ISO 6270-1. Ponieważ test kondensacji zgodnie z ISO 6270-2 jest zwykle przeprowadzany w obszarze stosowania systemów powłok proszkowych, należało sprawdzić, czy różne procedury testowe doprowadzą do znacznych odchyleń w wynikach badań.

W obu normach pomalowane próbki wystawiane są na działanie wysokiej wilgotności powietrza w temperaturze 40°C, wskutek czego woda kondensuje się na powierzchni próbki. Jeśli między podłożem a powłoką znajdują się zanieczyszczenia (chlorki), prowadzi to do różnicy ciśnień osmotycznych, a woda dyfunduje przez farbę do zanieczyszczeń. W efekcie pod systemem powłokowym gromadzi się woda i odrywa go od podłoża – tworzą się pęcherze.

Różnice między metodami badawczymi

W odróżnieniu od ISO 6270-2, w przypadku ISO 6270-1 próbki nie są w całości wystawione na działanie zdefiniowanego wilgotnego powietrza, ale tylko z jednej strony. Badana strona znajduje się w wilgotnym środowisku, podczas gdy druga strona próbki jest chłodzona przez powietrze o temperaturze otoczenia. Różnica temperatur prowadzi do silniejszej kondensacji na badanej powierzchni. Dlatego ten typ testu jest uważany za bardziej agresywny. Czy zmiana na ISO 6270-1 będzie prowadzić do porównywalnych wyników dla systemów powłok proszkowych, czy też będzie mniej lub nawet więcej uszkodzeń powłoki? 

W ramach wspólnego projektu badawczego Instytut IFO (Institut für Oberflächentechnik GmbH) wraz z QIB (Qualitätsgemeinschaft Industriebeschichtung e.V) – generalny licencjobiorca Qualisteelcoat w Niemczech – przeprowadził kilka testów porównawczych, aby zbadać, jak dalece porównywalne są dwie metody badawcze dla systemów powłok proszkowych. Próbki do porównania były powlekane w ramach corocznych kontroli Qualisteelcoat w różnych firmach lakierniczych i badane równolegle zgodnie z obiema metodami badawczymi. 
Jako podłoża do próbek użyto zarówno stali w gatunku  DC01 /1.0330, jak i stali ocynkowanej metodą ciągłą (DX54D Z140). Czas badania w obu metodach zależał od docelowej kategorii korozyjności. Oprócz oceny końcowej próbki poddano również ocenie pod kątem czasu badania w odniesieniu do niższych kategorii korozyjności w celu udokumentowania ich przedwczesnego uszkodzenia.
Podczas porównania wszystkie badane próbki wykazały podobne wyniki w obu metodach badawczych.