PosiTector RTR.
Jak precyzyjnie mierzyć chropowatość w terenie
Przed nałożeniem powłok powierzchnie stalowe są często poddawane obróbce strumieniowo-ściernej. W wyniku tego procesu zostaje zerwana zewnętrzna powłoka (farba, lakier), a pozostała pod nią powierzchnia doznaje wielu uszkodzeń. Wszystkie powstałe wówczas rysy i zadrapania wymagają dokładnego zbadania. Istnieje bowiem duże ryzyko, że na kolejnym etapie prac spowodują problemy z przyleganiem powłoki do podłoża, jej trwałością i wytrzymałością.
Do wykonywania precyzyjnych pomiarów w warunkach laboratoryjnych wykorzystuje się mikroskopy. Jednak jest to metoda nieużyteczna podczas pracy w terenie lub w halach produkcyjnych.
Czym zastąpić mikroskop?
Niskie koszty i prosta obsługa – rozwiązanie idealne?
Norma ISO 8503-5 aneks B wskazuje na zbieżność wyników w badaniach prowadzonych przy użyciu popularnych narzędzi: komparatora, taśmy replikacyjnej lub urządzenia wyposażonego w rysik.
Metoda wizualna...
Podczas pracy z komparatorem użytkownik dokonuje wzrokowego porównania powierzchni z jego odpowiednim segmentem i w ten sposób określa stopień chropowatości. Komparator posiada w zestawie kartę z tabelą opisującą parametry kolejnych stopni.
... czy mechaniczna?
Zaletą taśmy replikacyjnej jest prostota jej użytkowania i stosunkowo niski koszt zakupu. Dzięki temu stanowi jedną z najpopularniejszych metod oceny chropowatości. Badanie polega na przyłożeniu do powierzchni warstwy taśmy składającej się z pianki, która jest przytwierdzona do nieściśliwego podłoża o stałej grubości (2 mils / 50,8 µm + 0,2 mils / 5,08 µm), a następnie odwzorowaniu na niej profilu powierzchni. Tak przygotowaną taśmę mierzy się za pomocą specjalnych mierników elektronicznych. Między ich uchwytami umieszcza się taśmę, a od uzyskanego wyniku odejmuje się grubość nieściśliwego podłoża (2 mils / 50,8 µm).
W ostatnich latach popularność zyskały również inne metody pomiarowe, m.in. wykorzystujące narzędzia wyposażone w rysik (ASTM D7127). Wykonują one badanie, przesuwając rysik ze stałą prędkością po powierzchni. Instrument rejestruje wszystkie napotkane wzniesienia i zagłębienia, a następnie oblicza ich wysokość. Podczas pracy mierzona jest wartość Rt zgodnie z założeniami normy ISO 4287, gdzie Rt jest odległością w linii prostej między najwyższym szczytem a najniżej położonym punktem zagłębienia. Instrument wykonuje pięć śladów pomiarowych.Elektronika (nie)zawodna
Elektroniczne mierniki chropowatości (ASTM D4417 Metoda B) posiadają specjalną konstrukcję umożliwiającą przeprowadzenie wygodnego badania profilu powierzchni. Podczas testu spoczywają na płaskiej podstawie, do której jest podłączona ruchoma sonda. W trakcie pracy opuszcza się ona i wznosi zgodnie z ukształtowaniem powierzchni.
Obecnie norma ASTM zaleca obliczenie średniej ze wszystkich wgłębień niezależnie od tego, jak wysokie lub niskie będą osiągnięte wartości. Nie jest więc niczym zaskakującym, że ostateczny odczyt jest często mniej dokładny niż przy badaniach z użyciem taśmy replikacyjnej lub rysika.
Komentarze (0)