Odległości buforowe mogą być zmniejszone, gdy są zastosowane ograniczenia fizyczne, które zmniejszą zanieczyszczenia pochodzące z obróbki strumieniowo-ściernej i nie będą powodować uciążliwości dla środowiska.
Badacze podali średnie procentowe wagowe stężenia pyłów w wyniku 8-godzinnego śrutowania śrutem staliwnym. Wdychany pył śrutów staliwnych zawiera kilka pierwiastków, takich jak żelazo (Fe) 29,87%, węgiel (C) 48,55%, krzem (Si) 17,96%, ołów (Pb) 3,61%, zaś pył respirabilny zawiera żelazo (Fe) 7,13%, węgiel (C) 65,85%, krzem (Si) 4,71%, ołów (Pb) 22,09 % i mangan (Mn) 0,22%. Wyniki większości analiz pokazują, że poziomy stężenia pyłu przekraczały dopuszczalne granice 5% narażenia NDS podczas procesu śrutowania. W podanych powyżej wynikach nie wspomniano o niezwykle groźnym arsenie (As), niklu (Ni) i chromie (Cr), wykazano zaś spore wartości węgla (C), żelaza (Fe) i krzemu (Si), co świadczy, że badacze pomijali istotne składniki śrutów.
Proces przeobrażania się śrutów w pył składa się z wielu etapów i zależy od wielu czynników technologicznych i technicznych:
- procesu wytwarzania śrutu i składu chemicznego
- procesów formowania ziaren, utwardzania cieplnego, rozsiewu ziarnowego, wielkości ziaren (małe ziarna rozbijają się wolniej) i kształtu ziarna (ziarna ostrokrawędziowe powstają w wyniku kruszenia ziaren okrągłych), a cięte z drutu podlegają procesom walcowniczym i mają inny skład chemiczny
- sposobu użycia śrutu, czyli jaką energię uzyska ziarno ścierne. Zależy ona od ciężaru właściwego, szybkości początkowej ziarna śrutu, wielkości ziarna i rodzaju dyszy lub wielkości koła rzutowego śrutu i jego prędkości obrotowej oraz odległości od powierzchni oczyszczanej (zbyt duża odległość od dyszy lub koła rzutowego wyhamowuje prędkość śrutu) i optymalnego kąta uderzenia śrutu o powierzchnię obrabianą (45–60°).
Wpływ rodzaju urządzenia miotającego śrut i jego wyposażenia na pylenie śrutów
Oczyszczarki pneumatyczne nadają największą prędkość ziarnom śrutu, gdy pracują przy podwyższonym ciśnieniu i posiadają długie dysze Venturiego, które mogą nadać prędkości śrutom ponad 200 m/s. Urządzenia wirnikowe przy użyciu kół o największej średnicy 450 mm i maksymalnej ilości obrotów 2900/minutę nadają prędkość śrutom około 70 m/s. Oczyszczarki bezpyłowe uzyskują prędkości ziaren śrutu 20% niższą od pneumatycznych.
Komentarze (0)