Rysunek 1. Przykładowe stanowisko do wytwarzania strugi wodno-lodowej [1].
Wpływ wydatku suchego lodu
Zwiększanie masowego natężenia ziaren przepływu CO2 prowadzi do intensywnego wzrostu wydajności usuwania powłok lakierniczych, do wystąpieniu maksymalnego „granicznego” wydatku CO2 o największej wydajność obróbki. Dalszy wzrost wydatku suchego lodu prowadzi do powolnego spadku wydajności usuwania powłok lakierniczych, na skutek zbyt dużego natężenia przepływu cząstek CO2 powodujących „dławienie” przepustu dyszy. Wtedy struga wodna nie może rozpędzić cząstek suchego do maksymalnej prędkości, co powoduje spadek wydajności usuwania powłok [7].
Wpływ ciśnienia strugi wodnej
Wzrost ciśnienia strugi wodnej powoduje zwiększenie prędkości jej wylotu z dyszy, a więc i cząstek suchego lodu CO2, które też mają większą prędkość i energię kinetyczną. Prowadzi to do silniejszego oddziaływania mechanicznego cząstek stałego CO2 na powierzchnię obrabianą oraz intensyfikację sublimacji ich cząstek. Struga wodna o wyższym ciśnieniu wywiera większą siłę na usuwaną powłokę, a w jej wierzchnich warstwach szybciej dochodzi do odrywania i rozrywania powstających tam mikropęknięć, co pozwala uzyskiwać większą wydajność obróbki i umożliwia rozpędzenie do maksymalnej prędkości większej masy suchego lodu.
Stosowanie krótkich kierownic tryskacza o długości Lk< 100 mm powoduje szybką aerację strugi wodno-lodowej, która przestaje być zwarta, co prowadzi do obniżenia jej energii i powoduje niską erozyjność strugi wodno-lodowej. Wzrost długości kierownicy tryskacza prowadzi do prawie proporcjonalnego wzrostu powierzchniowej wydajności usuwania powłok lakierniczych, a przy (Lk = 200 mm) osiąga maksymalną powierzchniową wydajność obróbki, po której następuje niewielki jej spadek. Zależności dotyczą wszystkich rodzajów badanych materiałów podłoża, niezależnie od liczby warstw powłok malarskich i stosowanych wydatków suchego lodu oraz ciśnień strugi wodnej [7].
Wpływ roboczej długości strugi
Zbyt mała robocza długość strugi l2 = 150 mm powoduje zawężenie powierzchni jej oddziaływania na powierzchnię i sprawia, że mniej intensywnie usuwana jest powłoka lakiernicza w strefie obróbki stali. Zwiększenie długości strugi do l2 = 200 mm powoduje wzrost wydajności obróbki o 19% przy ciśnieniu 20 MPa, a na skutek zwiększenia powierzchni oddziaływania strugi l2 = 250 mm prowadzi do wzrostu o 25%. Dalsze zwiększenie roboczej długości strugi l2 powoduje spadek wydajności obróbki [7].
Komentarze (0)