Wyroby Lakiernicze

Przedstawiamy produkty Teknos dla odbiorców chcących oszczędzać energię, ograniczyć emisję lotnych związków organicznych (LZO), zoptymalizować swój proces technologiczny i zachować wysoką jakość swoich produktów. 
Wdrożenie opisanych w tym materiale farb Teknos pozwoli zaoszczędzić koszty materiałów oraz energii, a także przyspieszyć produkcję, co przełoży się na zwiększenie wydajności pracy.

FARBY PROSZKOWE

Tabela 1 przedstawia pełną ofertę produktów niskotemperaturowych z serii INFRALIT.
Farby proszkowe Teknos o niskiej temperaturze utwardzania, w porównaniu do standardowych farb proszkowych, dają znaczną oszczędność energii i pozwalają zoptymalizować produkcję.

Utwardzanie w niskich temperaturach
Farby proszkowe INFRALIT o niskiej temperaturze utwardzania polimeryzują się w o wiele niższych temperaturach niż standardowe farby proszkowe, zapewniając wyraźne oszczędności energii. Z drugiej strony, szybkość produkcji przy zachowaniu standardowych temperatur pieca może być zwiększona, dzięki znacznie krótszym czasom obróbki. Szybkość linii może zostać zwiększona bez dostosowywania parametrów przepustowości pieca. Jednocześnie farby proszkowe o niskiej temperaturze utwardzania nie są wrażliwsze na przegrzanie w porównaniu do tradycyjnych farb proszkowych. Dzięki temu są odpowiednie dla wszystkich rodzajów lakierni proszkowych.

Korzyści przy malowaniu dużych konstrukcji stalowych
Korzyści wynikające z zastosowania farby proszkowej o niskiej temperaturze utwardzania są najbardziej widoczne przy malowaniu dużych konstrukcji stalowych, takich jak znacznej wielkości belki stalowe, maszyny rolnicze, ciągniki, maszyny górnicze i nadwozia pojazdów ciężarowych. Dzieje się to dlatego, że czas nagrzewania się elementów jest krótszy, a farba proszkowa utwardza się przy niższych temperaturach.

FARBY CIEKŁE

W grupie farb ciekłych (rozpuszczalnikowych) alternatywą dla farb proszkowych o niskiej temperaturze utwardzania są wyroby z serii TEKNODUR COMBI 3560. Należą one do rodziny farb polimocznikowych modyfikowanych kwasem asparginowym, utwardzanych poliizocjanami alifatycznymi. W potocznej mowie środowiska malarzy tego typu wyroby określa się mianem „poliaspartików”.

Zastosowanie estrów kwasu asparginowego, w porównaniu do klasycznych farb polimocznikowych, pozwoliło na wydłużenie czasu przydatności mieszaniny farba – utwardzacz do takich wartości, że możliwe stało się aplikowanie tych wyrobów standardowym sprzętem malarskim.
Systemy polimocznikowe można zastosować zamiast systemów farb proszkowych, wszędzie tam, gdzie nie jest możliwe podgrzanie malowanego elementu do temperatury utwardzania farby proszkowej. Dodatkowo, aplikacja może być prowadzona natryskiem wspomaganym osłoną powietrza lub/i kombinacją z natryskiem elektrostatycznym – to umożliwia ograniczenie strat materiału w procesie aplikacji.
Jednym z bardziej popularnych wyrobów tego typu jest farba Teknodur Combi 3560-78. W temperaturze 20°C powłoka o grubości 120 μm uzyskuje pyłosuchość po 40 minutach od pomalowania, suchość dotykową po 50 minutach, a całkowicie sucha jest po 60 minutach.
Nałożona na detal farba w procesie schnięcia nie wymaga podgrzewania; podgrzewanie pomalowanego detalu może nawet spowolnić proces schnięcia. Ta właściwość farby pozwala nam zrezygnować ze stosowania komór suszarniczych, w których dla przyspieszenia schnięcia innych wyrobów stosuje się ogrzewanie ich do temperatury 40–60°C. Uzyskujemy w tym przypadku znaczną oszczędność energii i obniżamy koszt eksploatacji suszarni poprzez ograniczenie emisji CO2 do atmosfery. Ma więc to przełożenie na zmniejszenie opłaty wnoszonej tytułem należności za obciążanie środowiska emisją spalin.
Powłoka gruntoemalii o grubości 120 µm na sucho zapewnia nam ochronę antykorozyjną na poziomie C3/H, C4/M i w wielu przypadkach pozwoli to na zastosowanie jednowarstwowego systemu ochronnego.