Kolorymetria

We współczesnym przemyśle projektanci uwalniają swoją kreatywność i wzmacniają oraz podkreślają wygląd, wrażenie, kształt i smak praktycznie każdego produktu konsumenckiego, w którym celowo wykorzystano kolory i ich połączenia. Producenci wiedzą bardzo dobrze, że prawidłowo wykonane i odtworzone kolory są postrzegane przez kupujących jako wartość dodana i mogą zwiększać sprzedaż ich wyrobów. Dotyczy to praktycznie każdego towaru posiadającego kolor, od towarów podstawowych, takich jak opakowania, farby, dopasowane pod względem koloru plastikowe części oraz tkaniny, po złożone wyroby, takie jak samochody. Wyższy stopień złożoności, jaki występuje w przypadku produktów montowanych z różnych części pochodzących od różnych dostawców i wykonanych z różnych materiałów przy użyciu różnych technologii, stanowi dodatkowe wyzwanie dla inżynierów odpowiedzialnych za jakość. Zmuszeni są bowiem do poszukiwania bardziej spójnych i dokładnych sposobów oceny ilościowej barw w procesach produkcyjnych. W ciągu ostatnich lat znacznie wzrosły wymagania i oczekiwania dotyczące harmonii i dokładności kolorów, jak również krótko- i długookresowej powtarzalności i spójności, bez jakichkolwiek odchyleń, w większości branż stając się jednym z najważniejszych kryteriów jakościowych. Ze względu na ten trend stało się oczywiste, że wyłącznie wzrokowa ocena i kontrola kolorów stają się w coraz większym stopniu niewystarczające.

Niektórzy skłaniają się ku opinii, że ludzkie oko to produkt długiej ewolucji trwającej przez stulecia. Inni wierzą, że Bóg dał Adamowi oczy jako cenny dar. Jednak w kontekście historycznym ani w przypadku człowieka pierwotnego, ani w przypadku biblijnego Adama konieczność określania barw w sposób bezwzględny i dokładny nie była zdolnością warunkującą przeżycie. To prawda, że ludzki wzrok ma wyjątkową zdolność do rozróżniania milionów barw, ale nasze oko nie posiadło zdolności kwantyfikacji odcieni kolorów. Gdy ludzkie oko ma do czynienia z krytycznym zadaniem dopasowania barw, pilnie potrzebuje pomocy. Tylko urządzenie dokonujące obiektywnych i spójnych pomiarów może dać nam możliwość jednoznacznego określenia parametrów wymaganych kolorów oraz utrzymania ich w ustalonym wąskim zakresie w trakcie realizacji cyklu produkcyjnego. Rygorystyczne wykorzystanie profesjonalnych narzędzi i rozwiązań do oceny kolorów w ramach codziennych praktyk nie tylko jest warunkiem koniecznym uzyskania przewidywalnych i powtarzalnych barw, ale także umożliwia bezkonfliktowe, niedrogie i wolne od strat zarządzanie kolorami przez osoby opracowujące specyfikacje barw, producentów i konsumentów.
Kolor w rzeczywistości nie jest wartością fizyczną, ale czysto fizjologicznym zjawiskiem wywołanym przez widoczne światło wnikające do oka po zmodyfikowaniu go w wyniku interakcji z materiałami w trakcie przenikania przez nie. Kolor, a dokładniej percepcja koloru, definiowany jest jako subiektywny wygląd światła określany przez oko i jest wynikiem wspólnego działania oka i mózgu, które pozwala na rozróżnienie światła o różnych długościach fali i wartościach energii. Ludzkie oko widzi tylko niewielką część całego widma elektromagnetycznego określaną jako światło widzialne. Ogólnie zakłada się, że kolor o najkrótszej długości fali, które widzi przeciętna osoba, to kolor filetowy, o długości fali blisko 400 nm. Analogicznie, kolor o najdłuższej długości fali widziany przez przeciętnego obserwatora to kolor czerwony, którego długość fali to około 700 nm.