Fot. 1. Wyprawki najczęściej wykonuje się w miejscach trudno dostępnych, krawędziach i spoinach spawalniczych.
Im bardziej elementy są złożone, tym trudniej jest opracować plan malowania i na ogół wymaga on weryfikacji i korekt podczas prób w malarni. Spróbujmy opracować plan malowania elementu obudowy silnika elektrycznego (fot. 5). Na początku pomalowałbym żebra, czyli obszary 1a, 1b i niewidoczny, bo znajdujący się po drugiej stronie, obszar 1c. Malowanie żeber wymaga wielu ruchów pistoletem nachylonym pod różnym kątem, więc będzie generować najwięcej odkurzu. Po pomalowaniu żeber pozostałe obszary będą częściowo pomalowane, należy je jednak domalować w kolejności pokazanej na rysunku. Oczywiście każdy z tych obszarów występuje również po drugiej, niewidocznej stronie obudowy.
Malowanie szczególnie trudnych elementów wymaga, oprócz właściwego planu, zastosowania odpowiednich dysz oraz wykonywania pomiarów grubości „na mokro” (fot. 6).
* Podobne zjawisko będzie miało miejsce w przypadku dwuteownika o wysokości poniżej 300 mm malowanego w pozycji przedstawionej na rys. 1. W takim przypadku może okazać się konieczne pomalowanie na początek wewnętrznych części półek i środnika, a na koniec wpierw dolnej zewnętrznej półki, a potem górnej zewnętrznej części półki.
Michał Jaczewski
olgierd.jaczewski@gmail.com
Komentarze (1)