Lakiernictwo Ciekłe

Wady automatyzacji 

Choć automatyzacja może zwiększać konkurencyjność produkcji, nie należy jej uważać za odpowiednią do realizacji każdej operacji bez wyjątku. Przykładem może być niewielkie przedsięwzięcie, w którym wielkość produkcji jest mała – w takim przypadku początkowa inwestycja w urządzenie zautomatyzowane może okazać się nieopłacalna. Ponadto w niektórych przypadkach maszyna jest mniej elastyczna i wszechstronna niż pracownik. Emisje są kolejnym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę; różne typy maszyn są napędzane silnikiem, który do działania może wymagać użycia paliw lub substancji chemicznych. Konieczne jest również rozważenie potencjalnego wzrostu bezrobocia w wyniku zwiększonej automatyzacji. 
Co więcej, mogą pojawić się nieprzewidywalne koszty przekraczające rzeczywiste oszczędności wynikające z samej automatyzacji. Do takich kosztów można zaliczyć koszty badań i rozwoju automatyzacji procesu, koszty konserwacji zapobiegawczej oraz koszty szkolenia pracowników do obsługi urządzeń zautomatyzowanych.

Reklama

Po obliczeniu wartości automatyzacji linii produkcyjnej następnym krokiem jest określenie konfiguracji maszyny, która najlepiej odpowiada konkretnym wymaganiom producenta. Zasadniczo istnieje pięć rodzajów konfiguracji automatyzacji przemysłowej.

• Pojedyncza stacja może być półautomatyczna, automatyczna lub zrobotyzowana, i jest przede wszystkim wykorzystywana w sytuacjach, kiedy ręczna obsługa jest trudna, lub do produkcji części, w której wymagane jest przeprowadzenia kilku różnych operacji. Pojedyncza stacja może być prosta, tania i zapewniać dobry czas działania, ale jej wadą jest to, że zautomatyzowana jest niewielka liczba operacji, co często wymaga dodatkowego dostarczania materiału i dużego nakładu pracy ręcznej.
• Urządzenia do pracy ciągłej pracują bez zatrzymywania, a ich działanie polega na obrabianiu przemieszczających się przedmiotów. Urządzenia do pracy ciągłej nadają się do obróbki dużej ilości przedmiotów o niewielkim zróżnicowaniu i zwykle są przeznaczone do produkcji określonej części. Są trwałe i ciche, ale są dość skomplikowane, co znajduje odzwierciedlenie w ich cenie.
• Urządzenia synchroniczne wykorzystują mechanizm, za pomocą którego wszystkie elementy robocze są przenoszone razem do sekwencyjnych stacji roboczych. Zwykle są stosowane przy automatyzacji stosunkowo dużych ilości, gdzie nie są wymagane duże zmiany, lub przy dużych partiach. Charakteryzuje je stosunkowo niski koszt i duża prędkość, a także możliwość zwiększenia przepustowości dzięki wielu narzędziom. Produkcja jest jednak ograniczona do najwolniejszej operacji w sekwencji.
• Urządzenia asynchroniczne wykorzystują pojedyncze stacje robocze działające niezależnie od innych stacji roboczych na urządzeniu. Są one lepiej dostosowane do projektów z zakresu automatyzacji obejmujących mniejszą ilość bardziej zróżnicowanych elementów; szybkość produkcji jest zazwyczaj wolniejsza niż w przypadku urządzeń synchronicznych. Przepustowość można zwiększyć poprzez zastosowanie wielu części na palecie w połączeniu z wieloma urządzeniami. Czas działania jest zwykle dłuższy niż w przypadku urządzeń synchronicznych ze względu na niezależne stanowiska robocze. Zwykle urządzenia te umożliwiają programowalne przełączanie w celu dostosowania ich do różnorodnych elementów. Kluczową zaletą urządzeń asynchronicznych jest elastyczność; modułowa budowa urządzeń umożliwia dodawanie, usuwanie lub przestawianie stacji.
• Hybrydowe systemy automatyzacji przemysłowej stanowią połączenie urządzeń synchronicznych i asynchronicznych. Dzięki takiemu rozwiązaniu dużą prędkość, przepustowość i dokładność systemu synchronicznego można łączyć z elastycznością i długim czasem działania systemu asynchronicznego. Jego wadą jest to, że jest to zwykle rozwiązanie najdroższe i zajmujące dużą przestrzeń.