Lakiernictwo Ciekłe

W przypadku natrysku powietrznego to przede wszystkim stosunkowo niska wydajność, duże straty materiału i trudności z aplikacją powłok o wysokich lepkościach, co uniemożliwia nakładanie w jednym przejściu większych grubości. Natrysk hydrodynamiczny pozbawiony jest tych wad, ale kosztem niższej estetyki uzyskiwanej powierzchni. Obie metody generują wysokie straty w przypadku malowania elementów ażurowych. Producenci sprzętu do malowania szukają innych rozwiązań pozwalających na ograniczenie wspomnianych niedogodności. Omówimy te najważniejsze. 

Natrysk mieszany (hydrodynamiczno-powietrzny)

Natrysk hydrodynamiczny, połączony z powietrznym, zyskał wiele nazw wygenerowanych z reguły przez poszczególnych producentów sprzętu do malowania: airasist, aircoat, airmix, natrysk w osłonie powietrza itp. Co prawda mogą się one różnić pewnymi szczegółami technicznymi, ale generalnie chodzi o to, żeby przy nieco mniejszym ciśnieniu farby sprężone powietrze wykańczało kształt stożka farby i dociskało ewentualne „odbicia” do malowanej powierzchni (fot. 1).

Takie rozwiązanie pozwala na podniesienie estetyki uzyskiwanej powierzchni przy stosunkowo niewielkim obniżeniu wydajności malowania. Przy tej technice należy zwracać szczególną uwagę na właściwy dobór i sprawność filtrów, gdyż w większości rozwiązań przepychanie zatkanych dysz jest bardzo uciążliwe. Wymaga demontażu dyszy i jej ponownego zamocowania w pozycji odwróconej, a po przepchaniu ponownego demontażu w celu zamontowania dyszy we właściwej pozycji. Niektóre rozwiązania pozwalają jedynie na mechaniczne oczyszczenie dysz, co nie jest obojętne dla ich trwałości. Co prawda jeden z producentów wprowadził do pistoletów pracujących z osłoną powietrza rozwiązanie z dyszą rewersyjną1, ale na razie, rozwiązanie to nie jest zbyt popularne, prawdopodobnie ze względu na stosunkowo wysoką cenę i nieco ograniczone możliwości wykorzystania powietrza osłonowego w porównaniu z pistoletami z dyszą nieodwracalną.
Malowanie z osłoną powietrza wymaga na ogół ciśnienia farby w przedziale 80-120 barów i powietrza osłonowego w przedziale 2-4 bary. Typowy zestaw po podniesieniu ciśnienia farby i zamknięciu osłony może pracować jak sprzęt do malowania hydrodynamicznego. Trzeba jednak pamiętać, że pistolety są z reguły skonstruowane na ciśnienia do 150 lub 250 barów, więc nie polecam takiego wykorzystywania tego sprzętu, szczególnie przy mocniejszych pompach, ze względów bezpieczeństwa.